Een van de belangrijkste taken van een doula is ‘holding space’ – de ruimte creëren én bewaken. Kinkt lekker vaag he? Eigenlijk is het heel simpel (op papier dan): je bént er gewoon. Je bent er niet om iets op te lossen. Niet om redden. Niet om advies te geven of te sturen. Er gewoon zijn, dus

. Dat klinkt eenvoudig, maar is misschien wel een van de meest moeilijke dingen die er zijn. Als je iemand ziet worstelen, een vrouw met ongemak of pijn tijdens de bevalling, dan zijn we snel geneigd in de ‘doe stand’ te gaan. ‘Ik ga je even helpen’, is een zin die ik héél vaak hoor tijdens een bevalling. Die hulp gaat vaak niet over écht kijken wat de vrouw nodig heeft, maar vooral over het gevoel van ongemak of haast bij de zorgverlener of partner. Vaak is die hulp niet bekrachtigend, maar neemt het de regie juist weg bij de vrouw. Alle goede bedoelingen ten spijt, kan je een vrouw tijdens haar bevalling vaak het beste steunen door er gewoon te zijn. ‘I’m going to love you through this’ 💕
Het filmpje van Brené Brown over empathie is een van mijn favoriete, omdat het haarscherp duidelijk maakt hoe je die laag dieper kan gaan, en iemand écht kunt steunen: